1 Οκτώβρη 2013
μπροστά στον καθρέφτη το πρόσωπό μου έχει ακόμα άμμο από το νότο. αλλά δεν ήρθα για να τινάξω την άμμο. ήρθα να με δω. πώς μοιάζω στην υποψία του έρωτα. πιο πλατιά η κόρη των ματιών μου για να χορτάσει. ακόμα πιο γρήγορες οι σακκαδικές κινήσεις των ματιών μου και το δέρμα μου υγρό, ποτισμένο, έτοιμο να πετάξει ανθούς. τα μαλλιά μου όρθια εδώ και ώρες, χτιστήκανε και μείνανε εκεί από τα δάχτυλα σου. το περίγραμμα των χειλιών μου έχει θολώσει, σαν την γραμμή από κιμωλία που αχνοφαίνεται μετά από ώρες. λες και τα χείλια μου θέλουν να καταλάβουν περισσότερο χώρο στο πρόσωπο μου, σαν να κρατάνε το τρόπαιο της πρώτης επαφής μαζί σου και να θέλουν να το φωνάξουν. αλλά όχι, μην ενθουσιάζεσαι. κλείσε το φως, φύγε από τον καθρέφτη, και πνίξε το "λες;" κάτω από το μαξιλάρι.
1 Οκτώβρη 2015
σ'αγαπώ
