Ασαφή τα όρια του προσώπου σου υπό το φως του κεριού που τρεμόπαιζε. Κάθισα απέναντι σου στο διπλανό τραπέζι και χρειάστηκαν μόλις λίγα δευτερόλεπτα για να υποκύψω στα μάγια σου. Αυτές οι ελάχιστες στιγμές μύησης ήταν και οι πρώτες της γνωριμίας μας. Σε συνάντησα πρώτη φορά το βράδυ εκείνο στο παραλιακό μπαρ της νότιας παραλίας. Ελάχιστα μέτρα πιο πέρα το νερό του Λιβυκού, γοητευμένο κι αυτό από τη ματιά σου, πλησίαζε παλινδρομικά γέρνοντας προς το μέρος σου. Άμμο ή θρυμματισμένη πέτρα ακουμπούσαν τα πόδια μας, δε θυμάμαι ακριβώς. Στο φόντο των μαλλιών σου το φως του φεγγαριού έστρωνε γαλάζιο σεντόνι για να σε υποδεχτεί το ίδιο βράδυ. Δύσκολο να αποφασίσω, αν η φύση πρόσθετε στο ειδυλλιακό του προσώπου σου ή εσύ σ’αυτήν. «Για κοίτα που οι πίνακες του Μοντιλιάνι βγαίνουν τα βράδια σεργιάνι», είπα στον εαυτό μου.
Θα’χεις μαγέψει άντρες και γυναίκες, είμαι σίγουρος. Ο άνεμος, το φως του κεριού και του φεγγαριού έδιναν στις γωνίες του προσώπου σου υφή καμβά. Όχι, δεν είσαι ιδιαίτερα όμορφη, το ξέρεις άλλωστε. Είσαι πραγματικά όμορφη όμως· σε εξώφυλλα εφήμερων περιοδικών το πρόσωπό σου θα βούλιαζε στο χαρτί. Χαίρομαι που βρέθηκα στο μικροχώρο σου εκείνο το βράδυ. Βλέποντας σε το όμορφη έγινε πάλι έμμορφη. Δεν ανταλλάξαμε κουβέντα, αλλά ήταν το τελευταίο που μ’ένοιαζε. Πόσο συχνά άλλωστε συναντάς κάποιον να μιλά σ’ένα έργο τέχνης;
13 Responses to Moon art
"Πόσο συχνά άλλωστε συναντάς κάποιον να μιλά σ’ένα έργο τέχνης;"
Τι να σου πω, Μάνο μου, εγώ συναντώ καθημερινά τέτοιους τύπους...αφού έρχονται και μου μιλάνε!
(Μη πεις πως είμαι ωραιοπαθής, φαντασμένη, καβαλημένο καλάμι, θα στεναχωρεθώ!)
:-Ρ
Όλη η ανάρτηση κάθετε πάνω στο "πραγματικά όμορφη".
Πραγματικά όμορφο. Πραγματικά :))
χαχαχα
Λένα, ακόμα και να είσαι όλα αυτά που έχεις στην παρένθεση, αν είσαι έμμορφη, πάντα βοηθάει! Το λέει και το τραγουδάκι των Pet shop boys που σου είχα στείλει: don't have to be beautiful, but it helps!
:))
Επιτέλους απαιτούμε φωτογραφία,διεύθυνση και τηλέφωνο αυτής της κοπέλας!Δεν πάει άλλο!
Νομάρχα,
έχετε κάθε δίκιο να τ'απαιτείτε! Αν ξαναβγεί στεριά και την πετύχω, θα τρέξω :))
Καλα ολες οι..γοργονες, στη Κρητη μαζευτηκαν, βρε κουμπαρε; :)
(H πολυ ρακη σε συνδυασμο με τον ηλιο κανουν ...θαυματα,βλεπω!) χεχε
Κουμπάρα μου,
και πρέπει μάλιστα να προσθέσω ότι η συγκεκριμένη γοργόνα μου'ριχνε και 7-8 χρόνια...
Αρκετή η ρακή ομολογουμένως (όχι πάρα πολλή), αλλά ο ήλιος σίγουρα κάνει θαύματα!
φιλιά!
Αγαπημένε μου ντάκτερ, μια και μοναδική συμβουλή:
Μην το κουνήσετε από εκεί που βρίσκεστε, μην! :)))
Δεν της μίλησες βρε?Κρίμα και πάλι κρίμα ,και ξανά κρίμα για οσα φαρμάκια θα σε πότιζε αν θα την είχες γνωρίσει.Το εχω δεί το εργο.
Την επομενη φορά παραμερισε τον θαυμασμό και πέρνα στην επίθεση.Για κάτι τέτοια ζουν μερικά εργα τέχνης.
Theorema,
κούνησα! Σήμερα ήμουν στην άλλη πλευρά του νησιού και οφείλω να παραδεχτώ πως δε συνάντησα αντίστοιχη ύπαρξη :)
Τάκη,
χαχα ωραία η τελευταία σου πρόταση. Λες να επιτεθώ; Αν συναντήσω κάτι αντίστοιχο θα'πρεπε. Τί άλλο σημάδι να μου στείλει πια; :)
Καλησπέρα!
Εγώ έχω δει πάντως κάτι τέτοιους τύπους ΄σε μουσεία που κάθονται και μιλάνε μόνοι τους κοιτάζοντας έναν πίνακα. Είστε σίγουρος ότι ήσασταν σε παραλία;
Κατάσκοπε,
ναι ναι, στο κουβαδάκι που κρατώ!
Έχεις έμπνευση γιατρέ μου!
Ελπίζω να τα περνάς καλά!
Γιατρέ μου!
Μια χαρά τα περνώ, ελπίζω και συ να είχες ένα πολύ ευχάριστο διάλειμμα και να ξεκουράστηκες!
Δημοσίευση σχολίου