Μη λυπάσαι γι’αυτούς.
Όταν εσύ πρωτάρχισες
να ιδρώνεις απ’το φόβο, αυτοί έφταναν με τη σωτήρια λέμβο στην άλλη όχθη.
Για τα ζευγαράκια
να λυπάσαι. Που Μετανάστευση το τρίτο πρόσωπο ονόμασαν.
Για τους μαθητές
να λυπάσαι. Που πριν καλοσχηματίσουν τ’όνειρο αναγκάζονται σε καλούπια να το βάλουν.
Και για τα πουλιά
να λυπάσαι. Που ζουν στον ουρανό, μα στο χώμα αναγκάζονται να πεθάνουν.
Γι’αυτούς να λυπάσαι.
Για τους φυγάδες
δάκρυ δεν περισσεύει.
Δημοσίευση σχολίου