[photo]
Στα μισά του πάθους πάνω σε ήρεμα, νωπά σεντόνια,
με δάχτυλα κεντημένα απ’τη μεθυστική κόμη,
στον ήχο της κοιμώμενης ουσίας,
στην όψη της σάρκας που προβάλλει απ’το λευκό,
αφήνει το Πάθος απ’το χέρι και τη συναντά.
Στο άγγιγμα του στήθους που πάλλεται,
στα βλέμματα που το νου πλουτίζουν,
με χείλη από χείλη βρεγμένα,
στη σκιά του αειφόρου Μάη,
σκύβει και πιάνει την Αγάπη απ’τη μέση.
Δημοσίευση σχολίου