Υπεύθυνη δήλωση

Και αναρωτήθηκε για την πολυτέλεια του έρωτα σε βράδια σκονισμένα

Για το δάκρυ που’φυγε από καύλα και όχι δακρυγόνο

Μήπως για μερικούς μήνες να μην το λέγανε έρωτα;

Να το λέγανε μολότωφ στα σεντόνια;

Λίγο μόνο για να γλύτωνε από τις τύψεις των βραδινών ειδήσεων και των στατιστικών καταχνιάς

Μα κι αυτός ένα μαύρο νούμερο ήταν, μια μέτρια ιστορία από τις πολλές, κρίκος μιας ουράς σε ηλιοπνιγμένο προαύλιο, μια ερώτηση που δίσταζες να ρωτήσεις, μια καρτέλα υπό ανανέωση, ένα μειωμένο εισιτήριο, ένα ρόδο που μια σταγόνα έψαχνε για να πετάξει χρώμα

Που πέταξε γιατί τη βρήκε

Και στα χαρτιά με τα πολλά κουτιά, τις δηλώσεις και τις υπογραφές, αλλά και στις ερωτήσεις των πολλών πίσω από σύννεφα καπνού

άνεργος δε δήλωνε,

μα ερωτευμένος