Πείτε μας λοιπόν,
πώς νιώσατε γι’αυτήν την πρώτη σας συμμετοχή;
Ναι, κοιτάξτε,
εμείς ως κλάδος επίπλων έχουμε συμμετάσχει και σε παλιότερες διαμαρτυρίες σας,
απλά τώρα έτυχε να προβληθεί περισσότερο αυτή.
Πού αποδίδετε
αυτήν την επιπλέον δημοσιότητα;
Στο πλάνο. Ήταν
ερασιτεχνικό, αλλά πολύ καλό. Έπιασε καλά στον αέρα και τα τέσσερα πόδια,
φάνηκε περί τίνος πρόκειται.
Αν και δε
φαίνεται στα λεγόμενά σας, διακρίνω μία πικρία στο κάθισμα σας.
Το ίδιο θα
νιώθατε κι εσείς, αν αιώνες ιστορίας και προσφοράς υποσκελίζονταν από μικρά,
πλαστικά κεσεδάκια; Εμείς, ξέρετε, έχουμε σηκώσει κώλους και κώλους στα πόδια
μας. Είμαστε οι μοναδικές μη ανθρώπινες παρουσίες σε όλες τις μεγάλες υπογραφές
συνθηκών και συμφωνιών. Τί Βερσαλίες, τί Βάρκιζες, τί Σέβρες, τί Γιάλτες, τί
Παρίσια, τί Λονδίνα, τί Κιότα, τί Βρυξέλλες, χρειάζεται να πω κι άλλα;
Μήπως λοιπόν η
ουδέτερη στάση σας τόσους αιώνες έχει ληφθεί ως φιλοκαθεστωτική; Και εξ ου η μη
χρησιμοποίηση σας στις σύγχρονες διαμαρτυρίες;
Μα τί θέλατε να
κάνουμε, κύριε; Να γαργαλάμε πισινούς την ώρα των υπογραφών ή να αυτοκτονήσουμε
σπάζοντας στα δύο; Ποιο μήνυμα θα περνούσαμε έτσι στις επόμενες γενιές
καρεκλών; Της καρέκλας «όχι σε όλα»; Της καρέκλας-καμικάζι; Σας παρακαλώ, εμένα
η προγιαγιά μου σήκωσε τη Μαρία Αντουανέτα. Κώλο βέβαια δεν κατάλαβε ποτέ με
τόσα στρώματα ρούχων που φορούσε, αλλά τέλος πάντων.
Καταλαβαίνω.
Έχετε μήπως σκεφτεί ότι η μη πρόσκληση σας στις σημερινές διαμαρτυρίες είναι
ένδειξη σεβασμού στην ιστορία σας και όχι υποτίμησης της;
Μα ελάτε τώρα,
είστε ευφυής ρεπόρτερ για δίποδο. Σταθείτε δίπλα σ’έναν Έλληνα μ’ένα
αντικείμενο, την ώρα που μιλά μπροστά του ένας οποιοσδήποτε πολιτικός. Θα του
το πετάξει ό,τι κι αν είναι αυτό! Είμαστε θύματα συνωμοσίας των γιαουρτιών,
αγαπητέ.
Μα καθίστε μισό
λεπτό τώρα.
Μόνιμα.
Με τα γιαούρτια
έχετε ένα σπουδαίο κοινό σημείο αναφοράς. Τετράποδα ζώα τα φτιάχνουν, τετράποδα
κι εσείς (γέλιο).
Μη βάζετε
ταμπέλες, παρακαλώ. Σε λίγο θα με αποκαλέσετε και σκαμπό (τρίξιμο).
Αλήθεια, πώς σας
φάνηκε ο καλλιτέχνης από κοντά;
Καναπές.
Με συγχωρείτε;
Οι καρέκλες που
μας ακούνε, θα καταλάβουν.
Μάλιστα. Σας
ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σας.
Στην καρέκλα που
κάθεστε να το πείτε.
Δημοσίευση σχολίου